XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

JAZINTO: (Belaunikaturik astintzen du Alberto).

Esna! Esna moteil!...

KARMELE: Hau, hilik da.

JAZINTO: Ederra egin digu arlote nazkagarri honek orduan...

Izurratu gaitu bapo.

Kaka zaharra!

KARMELE: Zer ari zara esaten gizona?

Erotua al zara zeharo?

JAZINTO: Erotua bai, arlote zikin hau!

Agure zahar horrentzat prestatzen jardun dudan kafe pozoindua edan du.

KARMELE: Zer?

JAZINTO: Eta jakina!

Gure katu beltzari gertatu zaiona honi ere...

Edan ondoren, txintirik ez!

KARMELE: Pozoindua zela honek edan duena?

JAZINTO: Bai bapo!

KARMELE: Jainko santua! (Zutituz).

Hau da zigorra iritsi behar zaiguna!

JAZINTO: (Zutituz).

Orain behintzat jakinean gara, agure zahar horri zer gertatuko zaion...

KARMELE: Baina, erotua al zara zeharo?

Zer egin behar dugu orain honekin?

JAZINTO: Oraingoz behintzat, garajean ezkutatzea onena.

Bihar goizerako zerbait pentsako dut.

KARMELE: Espetxetik, ez gaituzte aterako!

JAZINTO: Zaude lasai emakumea!

Besterik ez bada, bihar goizean lehen orduan itsasora botako dut eta kitto.

KARMELE: Kitto bai, gure bizitza...

Hau aurkitu eta sendagileek begiratzen diotenean esango didazu bestela zer gertatuko den.

JAZINTO: Aurkitzen dutenerako, barruak bapo garbituko dizkio itsasoko urak.

Bai hala zangoa!